Kristinn Rúnar Kristinsson

Hvað er í gangi!!!

Finnst þetta mjög lélegt hjá Eiði. Það getur ekki verið mikið að hjá honum víst hann spilaði og skoraði fyrir þremur dögum. Maðurinn nennir held ég bara enganveginn að spila fyrir landsliðið, sýnir öllum óvirðingu þegar hann fór á djammið með Kára Árna eftir fyrir leikinn gegn Norður Írum, þeir læddust út um gluggann á miðnætti og Eyjólfur tók svo á móti þeim drukknum í lobbýinu á Hótelinu klukkan 5!!! Hrikalega lélegt.

	Eiður Smári ekki með gegn Dönum
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Flokkur: Bloggar | 16.11.2007 | 04:54 | Facebook

Athugasemdir

Þú hefur nú ekki hugmynd um hvað er í gangi! Mér finnst persónulega að Eiður eigi að hætta að spila með landsliðinu! Hann má ekki gera nokkurn skapaðan hlut! Það yrði sjálfsagt svakalegt mál ef að hann færi á bingó hjá eldri borgurum! Það er einmitt út af mönnum eins og þér sem hann á að hætta spila með liðinu! Leitar bara að því neikvæða og drullar svo yfir hann! Segir meira en mörg orð um þig sem persónu!

Þorsteinn Þormóðsson, 16.11.2007 kl. 08:50

Hahah, einn sem er að fá borgað fyrir að verja Eið, ert á öllum síðum netsins að verja hann. Góður, haltu þessu asslicki áfram.

Kristinn Rúnar Kristinsson, 16.11.2007 kl. 13:28

Bæta við athugasemd [Innskráning]

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Höfundur

Kristinn Rúnar Kristinsson

Ég er 27 ára Kópavogsbúi í húð og hár. Gallharður Bliki í fótboltanum en ég var síðan í tvö ár í Haukunum í körfunni frá 2007-2009. Þar mynduðust mikil tengsl, þannig að ég myndi segja að ég sé Bliki í fótboltanum og Hawks-ari í körfunni... Ég er að berjast fyrir vitundarvakningu um geðsjúkdóma í landinu. Sjálfur er ég með geðhvörf, það lýsir sér í djúpu þunglyndi og svo mikilli maníu (oflæti). Um 80% tímans er ég samt einkennalaus og t.d. yfir þriggja og hálfs árs tímabil frá 2011-2014 var ég alveg stabíll og frábærir hlutir gerðust. Þunglyndið byrjaði þegar ég var tólf ára en manían kom inn árið 2009 þegar ég var tvítugur. Þar með var ég greindur með geðhvörf en veikindin eru hluti af mér sjálfum og hef ég lært gríðarlega mikið af þeim öll þessi ár. Ég myndi aldrei skipta sveiflunum út fyrir „hið venjulega líf". Geðsjúkdómar eru ekki til að skammast sín fyrir, galopnum umræðuna :)